Ruh halim beni çok sarsıyor şu ara...
Hayatımda ciddi tıkanıklıklar yasıyorum, elimi kaldırıp birşey yapasım gelmiyor içimden...
Tabi yapmak zorunda olup yaptıklarım da keyif vermiyor, okunacak , yazılacak ders içerikli şeylerin basına oturdukca lanet ediyorum!
Dokunsanız ağlayacak oluyorum, gereksiz sinir yapıyor, en çok sevdiklerimi bile çok sert bir şekilde kırıyorum, kendimi çözemiyorum...
Biraz sakinleşip durulunca en deger verdiğiniz insanla uufffaacıkk miniciiikk boş ve bo.dan şeyler için nasıl düşmanca tartısabiliyorum hayret ediyorum kendime ama tartısırken iş öyle büyüyorki dünyanın en büyük sorununa sahip insanmış gibi ahkam kesiyorum!!!Sanırsınız hakim , yargıç!
Hayatım 1 yıldır resmen rölantide bu durum ruhsal ve fizyolojik görünümüme de yansıyor, depresif bir insan oldum yaaaaa ! is-te-mi-yo-ruum...
Ücretli öğretmenlik yaptıgım günlerimi özledim öğrencilerle haşır neşir olmak nasıl büyük bir enerji veriyormuş bana, hiç yorulmuyor, hep öğretmek , hep içlerinde olmak istiyorum.
Çok hırslı, çalışkan ve sorumluluk sahibi olan bir öğrenciyken sebebini bilmediğim esrarengiz olaylar hayatımın en büyük hedefi olan akademik kariyerimden bile soguttu beni, pess diyorum!
Önceleri maddiyatsızlık arayıslara itti gibi bahaneler oldugunu düşünsemde yok gayretimdan alıkoyan içime mıh gibi oturan bir engel var yüreğimde!
Ben ki, bir ikizler burcu olarak hayatı rotasız zaman zaman inişli zaman zaman çıkışlı ama hep hareketli yaşarken şimdi yaşlı nenelerden farkım kalmadı mücadeleci ruhumu kaybettim!!!!!!!
Kabul edemiyorum ama içime oturan şu dev adam ruhumu esir aldı...
Eskiyle savaş halindeyim, geleceğe bakamıyor eskiye takılıyorum!
Allahım sen kurtar şu cendereden çok şükür bedenen ciddi bir rahatsızlıgım yok ama ruh sağlığı herşeyden önemli...
Size güzellikleri, bugün yasadıklarımı, aldıklarımı, MUA Özgür beyi gördüğümü duyurmak için blog yazmaya oturmustum fotograflarım bile hazırdı ancak dertlerimi yazıp bölüşmeye ihtiyac duydum...
Belki birileriyle dert ortagıyızdır yada bu süreçlerden geçmiş olanların olumlu yönlendirmelerini işitir kendimizi toparlarız diye düşündüm.....
Orhan Gencebay'dan Bir Teselli Ver şarkısını hepinize hediye ediyorum diyerek azcık cıvıtıp , sevgilerimi yolluyorum :)
Adios!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder