Oldum olası hayvanlara olan korkumu aşamadım bir türlü.(ZooFobi)
Ufacık çocukların hiç korkmadan köpeklerle oynamasına gıpta ettim, kendimden utandım.
Korkumla yüzleşmedim de hiçbir zaman.
Bu korkunun 6 yaşına kadar sebebi neydi bilemiyorum ama oturduğum semte taşındığımda mahallemizin köpeği Kral'ı gençlerin insanların üzerine saldırmasını eğlence olarak görmelerinden ötürü bu korkum daha da baskın olmaya çalıştı.
Kaç kere Kral kovaladı okul yollarında beni :/
Tabi korkunun üstüne gitmek için çocukken komşunun tatlı tavşanını kucagıma önce minder alarak sevmeye , alışmaya çalışsam da sonuç nafile !
IıııııııIIıhhh korkuyorum!
Annemin gününde yine aynı komşunun akvaryumundaki çöpçü balıkları elime alıp avcumda kımıl kımıl oynarken huylanıp elimde sıkıp sonra akvaryuma bırakıp sessizce oradan kaçtıgımı da unutamam!
Neden , korkuyorum ?
Niye yaklaşamıyorum?
Bu kadar soğuk durmama sebep olan ne?
Bu soruların cevabını aramama sebep olan şey aslında akşam eve dönerken elimdeki poşetleri gören korsan tipli kediciğin arkama düşüp tabiri caizse dört nala koşması.
İlk başta anlam veremedim, nereye gidiyor bu böyle yakınımdan derken , beni geçip hoooppp önüme yatıp sırtının üstünde dönmeye başladı.
Anaaa ilginç hiçte böyle kedi görmemiştim derken baktım inatla yine önüme yatıp sırtının üstünde sağa sola yatıp sanki bana gülüyor gibi yüzüme bakınca içim bir tuhaf oldu.
Apartmana gireceğim giremiyorum üstüme atlar mı acaba diyorum hala işvelerine devam ediyor bense korkumdan Piistttt pissttt diyip korkutuyorum miyavcığı :(
Evde bu kediyi anlatırken onun aslında herkese böyle yaptıgını ev kedisi olduğunu ona yemek verelim diye şımarıklıklar yaptıgını öğreniyorum.
Sonra içimi kaplayan vicdani rahatsızlığı buradan haykırmaya geliyorum blogcum.
Keşke korkmasam sizden, tepemde dolaşan kelebekten bile ürken ben size nasıl yaklasırım bilemiyorum.
O cilveli halinle ilgi beklemeni unutamıyorum korsan kedicik.
Üzgünüm seni kırdığım için...
Korkumu aşabilir miyim bilemiyorum ama gönlünü almak için elimde geleni sana ve arkadaslarına yapacagım yoksa geçmeyecek bu vicdani rahatsızlık :(
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder